Μπατάνια

Όλη η περιοχή στα Ν. του τελευταίου τμήματος της Αράπιτσας είναι και σήμερα γνωστή ως Μπατάνια, από τις νεροτριβές (γνωστές και ως μαντάνια ή ντριστέλες) που εκμεταλλεύονταν τη μεγάλη ορμή του νερού που ερχόταν από τα ψηλά τμήματα της πόλης. Οι περίοικοι οδηγούσαν το νερό σε συγκεκριμένα σημεία, όπου διαμόρφωναν βαθύνσεις. Σε αυτές είτε τοποθετούσαν τις βελέντζες και τις έπλεναν (η δύναμη της πτώσης του νερού καθαρίζει και συγχρόνως αφρατεύει το υφασμένο μαλλί) είτε στερέωναν τελάρα με τεντωμένα σαγιάκια (=σκληρά μαύρα/γκρι υφάσματα, σαν τσόχα, η κύρια παραγωγή της τοπικής οικοτεχνίας και το 19ο-20ό αι. βιομηχανίας) και τα χτυπούσαν με φαρδιές σανίδες, οπότε το αφρισμένο νερό έδενε στημόνι και υφάδι, κάνοντας το τελικό προϊόν εξαιρετικά ανθεκτικό.